LECZENIE OPARTE NA FAKTACH - EVIDENCE BASED MEDICINE

Profesor Sznurkowski jest autorem szeregu publikacji naukowych z zakresu endometriozy z których najważniejsze to:

​

[1]. Sznurkowski JJ, Emerich J. Endometriomas are more frequent on the left side. Acta Obstet Gynecol Scand. 2008;87(1):104-6.

 

Publikacja wskazując na częstsze lewostronne występowanie  zmian endometriotycznych przyczyniła się do obalenia teorii metaplazji według której, prawdopodobieństwo romieszczenia ognisk endometriozy powinno być równe (50%) dla obu stron. Praca była wielokrotnie cytowana miedzy innymi w czasopiśmie o najwyższym wskaźniku oddziaływania Human Reproduction.

​

[2]. Rozprawa doktorska (Wieloczynnikowa analiza przebiegu endometriozy u kobiet leczonych w Klinice Ginekologii

Instytutu Położnictwa AMG) w której wykazano, że endometrioza nie jest jednorodnym schorzeniem tylko heterogenną jednostką z różnymi podtypami. Każdy z typów histopatologicznych endometriozy wymaga odrębnego postępowania.

​

[3]. Sznurkowski JJ. Endometrioza i proces nowotworowy. Current Gynecologic Oncology. 2012; 10 (1): 61-70.

 

W pracy zebrano liczne dowody dużego podobieństwa endometriozy do procesu nowotworowego, związku z transformacją złośliwą oraz ze zwiększonym ryzykiem raka i innych nowotworów złośliwych. Nie jest jasne, czy zmiany endometriotyczne mogą bezpośrednio ulegać przemianie złośliwej, z etapem pośrednim, tzw. atypowej endometriozy, czy też endometrioza oraz rak posiadają wyłącznie wspólne początkowe, antecendentne mechanizmy i/lub czynniki predysponujące (np. genetyczną podatność, wrażliwość na ekspozycję toksynami środowiskowymi) z oczywistą dywergencją w przebiegu molekularnym. Występowanie endometriozy niewątpliwie stwarza zagrożenie onkologiczne, którego źródło powinno być wyjaśnione poprzez dalsze badania genetyczne i molekularne.

​

[4]. Aleksandra Ohler, Mirosław Dudziak, Jacek Jan Sznurkowski. Primary ovarian clear cell carcinoma of the abdominal wall--a systematic review of the literature to establish optimal surgical management. Ginekol Pol​ 2015 Aug;86(8):574-81. 

 

Metaanaliza dotycząca przypadków raka jasnokomórkowego jajnika który rozwinął się z guzów endomatrialnych zloakalizowanych w powłokach brzusznych w bliźnie po cięciu cesarskim miała na celu określenie optymalnego sposobu leczenia. Praca wskazała również na realne zagrożenie rozwoju agresywnego raka z przetrwałych ognisk endometriozy w bliźnie po ciąciu cesarskim w okresie 10-15 lat po porodzie.